Eðal chilli nautahakk á kálbeði með góðum lager

Ok þetta er eitt af því fyrsta sem ég prófaði frá Gordon Ramsay fyrir mörgum árum síðan.  Það er til nautahakk og svo er til nautahakk sem búið er að lyfta upp á annað plan.  Þetta er geggjað gott og fáránlega einfalt að gera og svo er þetta lág kolvetna! Hollur og ljúfur götumatur ef svo má segja.  Sósan sem er í þessu er eitthvað sem ég nota reyndar oft á ýmislegt, t.d. til að marinera naut ofl.   Ég hef undanfarið verið að skoða lager stílinn og reynt að endurvekja áhuga minn á þessum bjórstíl.  Mig vantaði því einhvern rétt sem væri hægt að para vel við.

Það sem þarf í þetta (ca fyrir 4):

  • 800g nautahakk
  • 500-800g svínahakk
  • 2-3 msk ólífuolía til steikingar
  • salt og pipar eftir smekk
  • 1 tsk sesam olía
  • 1-2 ferskur chilli, rauður og smátt skorinn
  • 3 hvítlauksgeirar, skornir í smátt
  • ca 3 msk smátt skorin fersk engiferrót
  • 5 msk smátt skorinn vorlaukur
  • 1,5 msk púðursykur
  • sletta af fiskisósu
  • 1 límóna, rifinn börkur og safi
  • Stökkt sallat sem myndar bolla eða litlar skálar.  Finnið bara eitthvað sem hentar

Fyrir sósuna (þetta er svona ca, maður smakkar bara til):

  • 2 msk púðursykur
  • 5-6 msk soya sósa (kikkoman)
  • 1 msk sesam ólía
  • 2-3 msk ólifuolía
  • 1 tsk fiskisósa
  • 2 límónur, safinn
  • 1 ferskur rauður chilli, skorinn í sneiðar
  • góð lúka af kóríander, gróft skorinn

Bjórinn:

  • Einhver flottur lager, hér kemur margt til greina, ljós premium eða pilsnerSchwarzbier eða bock er jafnvel enn betra!


Aðferðin

Það er gaman að gera þennan rétt því útkoman er svo flott og fólk sem smakkar þetta heldur að maður hafi staðið sveittur í eldhúsinu.  Byrjum á að salta og pipra kjötuð áður en það er steikt.  Svo kemur mikilvægi hlutinn, að steikja kjötið þannig að það verði stökkt en ekki sjóða það á pönnunni.

Setjið ólífuolíu á pönnu og hitið vel, myljið svo nautahakk og svínahakkið á pönnuna og notið tréskeið til að mylja þetta á pönnunni.   Veltið þessu reglulega til og frá svo brenni ekki.  Stundum er eins og það myndist slatti af vökva við steikinguna og þá byrjar kjötið að sjóða, við viljum það ekki, við viljum heyra snarkið á pönnunni.  Ég hef stundum bara hellt þessum vökva af og haldið áfram að steikja.   Þegar kjötið er orðið fallega brúnt og brennt á stöku stað er það sett í sigti og látið standa þannig.  Hér lekur vökvi og fita af kjötinu.

Svo er það að þerra pönnuna, ekki þvo hana.  ca 1 tsk sesam olía á pönnuna og hitið pönnuna á meðal hita eða svo.   Skerið niður 1 – 2 chilli, 2-3 hvítlauksgeira og svo ferska engiferrót þannig að þið endið með um 3-4 msk.  Þetta er reyndar allt eftir smekk bara.  Skellið þessu á pönnuna, ca 1,5 msk púðursykur yfir og steikið aðeins.  Sykurinn skapar smá karmelliseringu.  Lyktin á þessu stigi er geggjuð.

Bætið svo kjötinu á pönnuna og steikið áfram og blandið öllu saman.  Rífið svo límónubörk yfir, þetta lyftir upp kjötinu og gerir þetta ofsalega djúsí.   Svo kreistið þið safa úr 1-2 límónum yfir til að skapa smá sýrujafnvægi.  Smakkið á þessu núna, þetta er geggjað.   Skerið svo vorlauk í smátt og bætið saman við síðustu 30 sek.   Færið allt saman yfir á disk eða skál sem þið berið þetta fram í.

Svo er það sósan.  Hér hef ég bara slumpað í þetta og smakkað til.    Náið í skál, setjið 2 msk púðursykur, hellið 5-6 msk soya yfir og hrærið aðeins saman.  Svo er það ólifuolían og sesam olían, 1 tsk fiskisósa og safi úr amk 2 límónum.  Hrærið öllu saman og bætið svo chilli skífunum og kóríander út í.  Ef ykkur finnst vanta meira lime eða soya þá bara bætið þið við.  Sósan á samt að vera bragðmikil og rífa ögn í.  Best er að setja þetta svo í gallega skál með skeið og bera þannig fram. 

Rétturinn er þannig að maður fyllir sjálfur kjötið í kálblaðið og setur svo sósuna yfir.  Þetta er puttamatur og svolítið messí þannig að hafið endilega þurrkur við höndina.  Við höfum stundum með þessu líka sriracha majo (majones blandað með sriracha sósu eftir smekk).

IMG_8314-01.jpeg

Pörunin

Þessi réttur er með dálitlum hita frá chilliinu og svo mikið salt einnig en fersk límónan léttir aðeins á þessu öllu og opnar upp. Svínakjötið gefur einnig nokkuð feita djúsí áferð en kjötið er þó þægilega stökkt og skemmtilegt og svo er sallatblaðið líka stökkt.  Hér þarf bjór sem ræður við þetta allt án þess að það skemmi bjórinn eða áferðina á réttinum.  IPA magnar upp salt og chilli hitann og gæti verið allt of mikið hér.  Lagerinn er hins vegar fullkominn, hann er léttur og nettur með sætum undirtón frá maltinu en er þó þægilega beiskur og krispí til að tækla hitann og seltuna.  Lager er líka nokkuð kolsýrður en búblurnar vinna frábært verk við að hreinsa gómboga milli bita og létta á öllu saman.   Við vorum hér með nýja lagerinn frá Borg og Fræbbblunum, Bjór NR. C18 sem passaði fullkomlega með þessu.  Þessi bjór er meira humlaður en klassískur pilsner en það gefur bjórnum meiri beiskju og ávaxtablæ frá humlunum en humlarnir virka hér eins og enn eitt kryddið á kjötið og eins og ég segi alltaf, humlar og kóríander eru töfrandi blanda, það gerist bara eitthvað svo magnað þegar þetta kemur saman!

Bjór! C18 frá Borg og Fræbbblunum, er lagerinn að koma aftur?

Lífið gengur í endalausa hringi og það sama má segja um tískustrauma og stefnur og smekk manna held ég.  Í upphafi (fyrir 20 árum) var maður sjálfur bara í lager bjór, bara þessum klassíska ljósa lager sem á rætur sínar að rekja til hins gullna pilseners frá Tékklandi fyrir ansi mörgum áratugum.   Svo fór maður að fikta í ölinu, færði sig yfir í belgíska ölið enda ljúft og milt og ekki svo krefjandi.  Þaðan lá leiðin yfir í ameríska ölið, pale ale og india pale ale og svo varð fjandinn laus, maður fór að elska humlabombur og rótsterka bjórstíla á borð við DIPA, tripel IPA, og imperial stout og barley wine helst tunnuþroskað í drasl á alls konar áfengis tunnum.  Svo hefur funkið alltaf verið líka „on the side“ þ.e.a.s funky villibjórarnir og gallsúru súrölin.  Þetta hefur mallað svona síðustu árin þar til New England IPA stíllinn kom fram og algjörlega heltók mig.  Bakkelsis bjórinn með öllu sínu gotteríi á líka hug minn allan um þessar mundir.  Lagerinn er fyrir löngu dauður hjá mér en þegar ég fór að hugsa um það síðustu vikur finnst mér það miður.  Það var alltaf staður og stund fyrir góðan lager en góður lager er alls ekki eitthvað sem auðvelt er að gera.  Við heimabruggarar höfum lítið fyrir að brugga pale ale eða IPA en lagerinn er snúnari.  Ég hef enn ekki smakkað góðan heimagerðan lager.

Craft brugghúsin úti í hinum stóra heimi hafa sum hver reynt að halda stílnum lifandi fyrir bjórnördunum en það reynist oft erfitt þegar menn hrópa eftir meiri djús, meiri beiskju eða meiri sýru og svo fram eftir götum.  Það eru hins vegar til virkilega flottir pilsner bjórar og lager af ýmsum toga þarna úti.   B&M hefur ákveðið að nota árið 2019 í að endurvekja lagerinn í hjartanu og koma honum aftur á blað.   Það var því sönn ánægja þegar Borg Brugghús kom með þennan nýja bjór sinn sem bruggaður er með Fræbbblunum í tilefni 30 ára afmæli bjórs á Íslandi en Fræbbblarnir voru eins og margir harðir gagnrýnendur bjórbannsins og kom það stundum fram í lagatextum hljómsveitarinnar.   Bjórinn heitir bara því lýsandi nafni Bjór! NrC18 og er skv merkimiðanum india pale lager en undirritaður kýs að kalla hann hoppy pilsner eða premium lager.  Bjór þessi er svo sannarlega kærkomin tilbreyting frá öllum skýjabjórnum sem reyndar er unaðslegur en stundum þarf maður hlé.  Þetta er frábær bjór, kristal tær, hreinn á tungu með krispí humlum og þó nokkurri sætu frá korninu.  Svo er hann vel humlaður með citra humlum þannig að hann verður ekstra safaríkur en nær þó alls ekki að verða þannig að kalla mætti pale ale eða IPA.  Bjór er held ég bjór sem allir ættu að eiga auðvelt með að elska.  Svona þegar ég hugsa út í það þá minnir hann dálítið á American Dream frá Mikkeller sem fæst í vínbúðunum.

Frábært, takk fyrir mig Borg og Fræbbblar!